دیوان عالی سوئد حکم «حبس ابد» حمید نوری را تایید کرد
دیوان عالی سوئد درخواست فرجام‌خواهی حمید نوری را رد کرده است.
بدین ترتیب به حکم بالاترین نهاد قضایی سوئد، مجازات حبس ابد آقای نوری قطعی شد.
حمید نوری، دادیار سابق زندان گوهردشت (رجایی‌شهر) به دلیل دست داشتن در اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ به دو اتهام جنایت جنگی در سطح بین‌الملل و قتل، در سوئد به حبس و پرداخت غرامت به بازماندگان محکوم شده است.
سال گذشته میلادی دادگاه تجدیدنظر (استیناف) منطقه‌ای استکهلم، بعد از بررسی مجدد پرونده حمید نوری، حکم حبس ابد او را تایید کرد.
حمید نوری در دفاعیاتش اعدام گسترده زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ را «ساختگی» و «جعلی» خوانده بود. مقامات ایران بارها اعلام کرده‌اند او «بی‌گناه» است و دادگاه را «سیاسی» خوانده بودند.
از اعدام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ چه می‌دانیم؟
حمید نوری به اتهام دست داشتن در اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ محکوم شد.
در جریان اعدام‌های سال ۶۷ ظرف حدود دو ماه (مرداد و شهریور) هزاران زندانی سیاسی به حکم آیت‌الله خمینی، بنیان‌گذار و رهبر وقت جمهوری اسلامی، اعدام و مخفیانه در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند.
بسیاری از اعدام‌شدگان، پیشتر محاکمه و به حبس محکوم شده بودند و در حال سپری کردن حکم خود بودند. حتی مدت حبس برخی از آنها به پایان رسیده بود ولی آزاد نشده بودند. در این اعدام‌ها زندانیان سیاسی مجاهد، چپ و غیر مذهبی کشته شدند.
مقام‌ها و مسئولان جنازه هیچ‌یک از قربانیان کشتارهای فراقضایی سال ۱۳۶۷ را به خانواده‌هایشان تحویل نداده و به علاوه، در تلاش برای محو کردن هر نشانی از قربانیان، محل دفن اجساد را هم به اکثر خانواده‌ها اطلاع ندادند.
خانواده‌های کشته‌شدگان بارها هشدار داده‌اند که حکومت در حال تخریب خاوران، محل گوردسته‌جمعی زندانیان سیاسی اعدام‌شده، است.
آیت‌الله حسینعلی منتظری، قائم مقام رهبری جمهوری اسلامی در آن زمان، در جلسه‌ای با مقام‌های مسئول، این اعدام‌ها را «بزرگترین جنایت تاریخ» ایران خوانده بود.
آمار دقیق اعدام‌شدگان هنوز مشخص نیست.
ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور ایران، متهم است که از عوامل اصلی اعدام‌های سال ۶۷ بوده است.
حمید نوری کیست؟
حمید نوری در ابتدا در استخدام سپاه پاسداران بود. در سال ۱۳۶۱ درخواست کار در دادستانی داد. او متهم است که در زمان کشتارهای تابستان سال ۱۳۶۷ دستیار محمد مقیسه (ناصریان) در زندان گوهردشت بوده است.
در بیش از ۴۰ کتابی که از خاطرات و شهادت‌های زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ منتشر شده است، کمتر نام حمید نوری -با نام مستعار عباسی- مطرح شده است.
نام او به اندازه دیگر افراد مسئول در اعدام‌های سال ۶۷ مطرح نبوده است اما ردپای او را در چند اثر درباره اعدام‌های تابستان سال ۱۳۶۷ می‌توان یافت.
ایرج مصداقی، از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ و از جان‌به‌‌دربردگان اعدام‌های سال ۱۳۶۷، در جلد سوم کتاب «نه زیستن، نه مرگ»، که تلفیقی از خاطرات و گزارش از زندان‌های جمهوری اسلامی است، از او یاد کرده است.
آقای مصداقی،که از شاهدان پرونده حمید نوری بوده و نقشی عمده در بازداشت او داشته است، در خاطراتش می‌نویسد: «… آن شب از اعدام رهیده بودم. بیرون که آمدم الله ستارنژاد را در راهرو دیدم. یک لحظه چشم‌بندش را بالا زد و در حال که در چشمانم می‌نگریست، گفت: اگر زنده ماندی، سلامم را به مسعود و مریم برسان! تقی داوودی نیز، که رو‌به‌روی او نشسته بود، خندید و گفت: مال من را هم همین‌طور! حمید عباسی سر رسید. همگی خاموش ماندیم. امروز چند بار او را دیده بودم. در حالی که خودکاری در دستش بود، به میله‌های شوفاژ کنار راهرو می‌کشید و به تمسخر می‌گفت: عاشورای مکرر مجاهدین! ناصریان پرکارتر از همه بود. گاه‌و‌بی‌گاه می‌آمد و از افراد سوال می‌کرد: هیأت با تو برخورد کرده است یا نه؟»
زندانیان سیاسی گوهردشت و از جمله ایرج مصداقی، شهادت داده‌اند که ناصریان نام مستعار محمد مقیسه است که چند دهه بعد به ریاست شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب رسید و پس از دهه ۶۰ شمسی، بار دیگر مسئول رسیدگی به پرونده‌های شمار زیادی از فعالان سیاسی شد و شهرت یافت.
بیشتر بخوانید: