ادامه‌ی آزار و اذیت مدافعان حقوق بشر نرگس محمدی و ‏نسرین ستوده

نسرین ستوده و نرگس محمدی، زنان برجسته‌ی ایرانی ‏مدافع حقوق بشر، باوجود ستایش و شناسایی اخیر ‏بین‌المللی، هم‌چنان مورد آزار و اذیت دولت‌مردان ‏جمهوری اسلامی قرار دارند. هر دو مدافع حقوق بشر که ‏سلامتی‌شان به‌شدت در خطر است، در حال حاضر در ‏بازداشت خودسرانه به‌سر می‌برند و خانم ستوده در ‏اعتراض به بازداشت خود دست به اعتصاب غذا زده است. ‏برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق ‏بشر(فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر و سازمان جهانی ‏مبارزه با شکنجه)‏‎ (FIDH-OMCT) ‎و جامعه‌ی دفاع از ‏حقوق بشر در ایران‎ (LDDHI) ‎خواهان آزادی فوری و ‏بدون قید و شرط آنها هستند‎.‎

پاریس – ژنو، ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳ (۲۲ آبان ۱۴۰۲) ـ در ‏روز ۲۹ اکتبر ۲۰۲۳ (۷ آبان ۱۴۰۲)، وکیل حقوق بشری ‏نسرین ستوده در مراسم تشییع جنازه‌ی آرمیتا گراوند با ‏خشونت بازداشت شد. آرمیتا گراوند دختر ۱۶ساله‌ای بود ‏که ۲۸ روز پس از کتک خوردن از ماموران امر به معروف ‏ایران به‌دلیل رعایت نکردن قانون حجاب در اغما به سر ‏برد و سپس درگذشت. خانم ستوده را به پاس‌گاه نیروی ‏انتظامی در شهر ری در جنوب تهران و سپس به زندان ‏قرچک منتقل کردند. در تاریخ ۱۶ آبان ۱۴۰۲، شعبه‌ی ‏‏۲۹ دادگاه انقلاب اسلامی تهران، درخواست آزادی با ‏وثیقه‌ی خانم ستوده را رد کرد.‏

برنامه‌ی نظارت و جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران ‏یادآوری می‌کنند که خانم ستوده در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸ ‏‏(۲۳ خرداد ۱۳۹۷) به‌طور خودسرانه دستگیر و در ۳۰ ‏دسامبر ۲۰۱۸ (۹ دی ۱۳۹۷) به ۳۸.۵ سال زندان و ‏‏۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شد. در زمان آخرین ‏دستگیری، او از ژوئیه‌ی ۲۰۲۱ (تیر ۱۴۰۰) در مرخصی ‏درمانی به سر می‌برد. دولت‌مردان احتمالاً مرخصی ‏درمانی او را لغو خواهند کرد که با توجه به وضع قبلی او، ‏می‌تواند منجر به وخامت جدی در وضع سلامتی او در ‏زندان شود. در گزارش‌های رسانه‌ها نشانه‌هایی وجود ‏دارد که او ممکن است با اتهام‌های تازه‌ای روبرو شود. ‏علاوه بر این، خانم ستوده از زمان دستگیری در اعتراض ‏به بازداشت خودسرانه‌ی خود دست به اعتصاب غذا زده ‏است که خطر وخامت شدید حال وی را افزایش می‌دهد.‏

هم‌چنین، مسئولان زندان اخیراً دو بار نرگس محمدی، ‏روزنامه‌نگار و سخن‌گوی کانون مدافعان حقوق بشر، را ‏که از نوامبر ۲۰۲۱ (آبان ماه ۱۴۰۰) در زندان اوین در ‏بازداشت خودسرانه است، از رفتن به بیمارستان برای ‏معاینه‌ی قلب محروم کرده‌اند. چون او از به‌سرکردن ‏روسری خودداری کرده است. خانم محمدی در اعتراض ‏به این نقض حقوق خود و دیگر زندانیان در تاریخ ۱۵ ‏آبان ۱۴۰۲ دست به اعتصاب غذا زد و سلامتی‌اش ‏به‌شدت به خطر افتاد. مسئولان سرانجام او را در ۱۷ ‏آبان با کت‌دامن و بدون روسری و مانتوی اجباری چند ‏ساعت به بیمارستان فرستادند. او پس از بازگشت به ‏زندان در همان روز به اعتصاب غذای خود پایان داد‎.‎

برنامه‌ی نظارت و جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران ‏نهایت نگرانی خود را از خطر شدید وخامت وضعیت ‏سلامتی نسرین ستوده و نرگس محمدی به‌دلیل ‏وضعیت بد بهداشتی در زندان‌های قرچک و اوین ‏‏(به‌ترتیب محل بازداشت نسرین ستوده و نرگس ‏محمدی) و تداوم اعتصاب غذای نسرین ستوده ابراز ‏می‌کنند.‏

جامعه‌ی بین‌المللی اخیراً بر مبارزه‌ی زنان مدافع حقوق ‏بشر در ایران تاکید کرده است. نرگس محمدی ۶ اکتبر ‏‏۲۰۲۳ برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل شد. پارلمان اروپا در ‏‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۳مهسا امینی و جنبش اعتراضی زنان ‏ایرانی را به‌عنوان برنده‌ی جایزه ساخاروف برای آزادی ‏اندیشه در سال ۲۰۲۳ برگزید. نسرین ستوده در سال ‏‏۲۰۱۲ جایزه‌ی ساخاروف را دریافت کرده بود. این ‏جایزه‌ها قدردانی ارزشمندی از فعالیت اساسی زنان ‏مدافع حقوق بشر در ایران برای تضمین رعایت حقوق و ‏آزادی‌های اساسی در شرایط سرکوب بسیار خشن است.‏

برنامه‌ی نظارت و جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران از ‏دولت‌مردان ایران می‌خواهند که نسرین ستوده و نرگس ‏محمدی و همچنین دیگر مدافعان حقوق بشر زندانی، از ‏جمله زنان مدافع حقوق بشر، را که تنها به‌دلیل ‏فعالیت‌های مشروع و صلح آمیز حقوق بشری خود از ‏آزادی محروم شده‌اند، فوری و بدون قید و شرط آزاد ‏کنند.‏ امضاکنندگان ــ برنامه‌ی نظارت و جامعه‌ی دفاع از ‏حقوق بشر در ایران ــ هم‌چنین از دولت‌مردان ایران ‏می‌خواهند که تا زمانی که خانم ستوده و محمدی در ‏بازداشت هستند، به آن‌ها مراقبت‌ پزشکی به‌موقع و ‏کافی ارائه کنند.‏

*****

برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر در سال ‏‏۱۹۹۷ به صورت برنامه‌ی مشترک فدراسیون بین‌المللی ‏حقوق بشرFIDH) ‎‏) و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه ‏‏(‏OMCT‏) ایجاد شد. هدف این برنامه مداخله در موارد ‏سرکوب مدافعان حقوق بشر، جلوگیری از این سرکوب و ‏چاره جویی در باره‌ی آن است. سازمان جهانی مبارزه با ‏شکنجه و فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر هر دو از اعضای ‏ProtectDefenders.eu‎‏ هستند که سازو‌کار مدافعان ‏حقوق بشر در اتحادیه‌ی اروپاست و جامعه‌ی مدنی ‏بین‌المللی آن را برپا کرده است‎.‎

جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ايران (‏LDDHI‏)، در پی ‏بسته‌شدن جمعيت ایرانی دفاع از آزادي و حقوق بشر ‏‏(تاسيس ۱۳۵۶) در ايران در سال ۱۳۶۰ و تبعيد رهبران آن ‏به خارج، در فروردين ۱۳۶۲ در پاريس تاسيس شد. جامعه‌ی ‏دفاع از حقوق بشر در ایران پیگیرانه نقض حقوق بشر در ‏ايران را افشا و علیه آن مبارزه کرده است. کانون این ‏فعالیت‌ها به‌ویژه الغاي مجازات اعدام در ايران، حقوق زنان، ‏آزادی زندانيان سياسي و عقيدتي و گروه‌هاي قومي و ديني، ‏‏‌آزادی بیان،‌گردهمایی و تشکل، و موضوع‌های دیگر،‌ بوده ‏است. جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ايران در سال ۱۹۸۶ به ‏عضويت فدراسيون بين‌المللي حقوق بشر (‏FIDH‏) در آمد‎

منبع: https://www.fidh.org/article30117

متن انگلیسی: https://www.fidh.org/article30115

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *